Kategoria: Pedagog

Opublikowane w

Motywacja i wspieranie dzieci

JAK MOTYWOWAĆ I WSPIERAĆ DZIECI DO SYSTEMATYCZNEGO UCZENIA SIĘ POZA SZKOŁĄ?

  • rozmawiać z dziećmi o sukcesach opanowanego materiału, co sprawiło mu przyjemność w utrwalaniu wiadomości. Dzięki temu zachowujemy odpowiedzialność i decyzyjność w kontrolowaniu nauki w domu,

  • rozwiewać obawy – uczeń może w jakimś momencie mieć wątpliwości i zadawać sobie pytanie: ,,Po co właściwie tego wszystkiego się uczę?”. Ważne, abyśmy pomogli dziecku dostrzec korzyści, jakie może odnieść z posiadanej wiedzy, zwłaszcza jak można powiązać ją z codzienną rzeczywistością i jak wykorzystać w praktyce. Warto też podkreślać, że wirtualna nauka jest tymczasowa, a nie stała.

  • opracować z dziećmi grafik pracy, który wprowadzi pewną systematyczność, dzięki temu dzieci będą miały uporządkowany plan dnia; ponadto unikną nagromadzenia się zbyt wielu zadań do wykonania. Szczególnie trzeba zadbać o telefon, który potrafi niezwykle skutecznie odciągać od nauki,

  • pamiętać o przerwach w nauce,

  • zachęcać dzieci do kontaktu z nauczycielami i kolegami ze szkoły – np. poprzez komunikatory. Daje to poczucie wspólnoty, jest namiastką kontaktu szkolnego, rozmów prowadzonych w czasie przerw,

  • przyzwyczaić dzieci do samodzielnego dowiadywania się, co należy zrobić,

  • wdrażać dzieci do kontrolowania terminów, dopytywania się nauczycieli w razie wątpliwości – dzięki temu uczniowie będą czuli się bardziej odpowiedzialni za proces nauczania, bardziej zaangażowani w przygotowanie zadań,

  • rozbudzać ciekawość świata – zachęcajmy dzieci do czytania książek, odwiedzania wystaw online, oglądania ambitnych filmów,

  • chwalić dzieci za pracowitość – nie tylko podkreślajmy zdolność, mądrość czy bystrość naszych dzieci, ale popularyzujmy także takie cechy jak pracowitość, wytrwałość oraz systematyczność, czyli umiejętność poradzenia sobie z sytuacją trudną w dłuższej perspektywie czasowej,

  • dostrzegać sukcesy i starania dziecka – omawiając jego pracę, najpierw podkreślmy dobre strony, wskazując, nad czym mogło by jeszcze popracować. Czasami powstrzymajmy się z oceną, zachęcajmy do samooceny: „Nie jesteś zadowolony z efektów swojej pracy? Czy jest coś, co chciałbyś poprawić?”,

  • unikać atmosfery napięcia – nie okazujmy ciągłego niezadowolenia, lecz szukajmy mocnych stron dziecka i udzielajmy mu wsparcia,

  • chwalić za osiągnięcia, a także za włożony wysiłek ­– nie porównujmy dziecka do rodzeństwa, kolegów,

  • nazywać uczucia dziecka – nie zaprzeczajmy uczuciom dziecka mówiąc, że nic się nie stało, lecz nazwijmy jego uczucia: „Widzę, że jest Ci bardzo smutno z tego powodu…, że jesteś rozczarowany…, że zadanie to sprawia Ci trudność”. Zachęcajmy je do wymyślenia, jak można rozwiązać dany problem, zaproponujmy własne pomysły i wspólnie zdecydujmy, które pomysły wydają się możliwe do zrealizowania,

  • coaching rodzicielski, zamiast presji, by dzieci rozpoczęły naukę, stosujmy pytania: „Ile czasu potrzebujesz, żeby to opanować?”, „Ile razy potrzebujesz to powtórzyć, żeby umieć?”, „Jaką ocenę chcesz dostać?”, „Co ci będzie potrzebne?”, „Czy mogę ci jakoś pomóc?”.

Źródła:

  • „Motywowanie uczniów do nauki”

  • Ch.- „ Sukces w szkole jest możliwy”

  • H – „ Do efektywności nauczania”

  • M – „Duch klasy”. Jak motywować uczniów do nauki?

  • Mc. Ginnisa. A – „Sztuka motywacji”

  • Stipek, K. Seal- „Jak nakłonić dziecko do nauki?”

  • W. Green – „Jak pomagać dziecku w nauce?”

  • Faber, E. Mazlish – „Jak mówić, żeby dzieci uczyły się w domu i w szkole”

  • Zespół Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej ZSO nr 7 w Gdańsku

  • http://www.spryczywol.pl/

  • https://zwierciadlo.pl/

  • Strona główna

Opublikowane w

Przydatne linki – edukacja i bezpieczeństwo w sieci

 

Accessibility Toolbar